Η ιστορία με το failed date ραντεβού της απόλυτης ανατροπής έγινε πριν ένα μήνα περίπου και πρωταγωνιστής ήταν ένας φίλος μου, ο Πέτρος, ο οποίος και την εξιστορεί με ενθουσιασμό!
Είμαι ο Πέτρος, 38 χρονών, 1.83 ύψος, γυμνασμένος αρκετά και πριν λίγες εβδομάδες είχαμε ξεκινήσει να επικοινωνούμε με την Κατερίνα μέσω μίας εφαρμογής γνωριμιών. Ομορφη γυναίκα η Κατερίνα, περίπου 45 ετών, τραγουδίστρια μου είπε, μελαχρινή, ωραίο σώμα, με λίγο άγρια χαρακτηριστικά στο πρόσωπο και πολύ δυναμική και έντονη σαν χαρακτήρας.
Μιλούσαμε 2-3 μέρες καθώς ανταλλάσαμε πληροφορίες για τις ζωές μας, κάναμε ωραίο χιούμορ, λέγαμε για μουσική, ταινίες, τις δουλειές μας αλλά και τί θα θέλαμε από μία νέα γνωριμία. Εγώ ήμουν ξεκάθαρος ότι ήθελα μια γνωριμία χωρίς να μπορώ να προδιαγράψω την εξέλιξη ενώ η Κατερίνα δήλωνε ότι έψαχνε για σχέση και μόνο και μάλιστα κάτι σοβαρό με προοπτική, με την πραγματικότητα να αποδεικνύεται πολύ πολύ διαφορετική!
Κανονίσαμε να βρεθούμε και από κοντά ένα από τα επόμενα βράδια, πήγαμε σε ένα ωραίο μπαράκι στο κέντρο, ήπιαμε τα ποτά μας, η συζήτηση και η βραδιά κυλούσε όμορφα και ομαλά, ανταλλάσοντας και τα πρώτα μας φιλιά καθώς φαινόνταν ότι υπάρχει καλή χημεία. Φεύγοντας από εκεί της πρότεινα να συνεχίσουμε σπίτι μου, όπως και δέκτηκε. Μόλις μπήκαμε στο σπίτι, η Κατερίνα χαμογέλασε πονηρά ..
«Έχεις τίποτα ιδιαίτερο στο μυαλό σου;» εγώ απλά χαμογέλασα επίσης πονηρά και την πλησίασα.
«Νομίζω ότι έχω μια-δυο ιδέες.» Αρχίσαμε να φιλιώμαστε και πάλι, η ένταση και η θερμοκρασία ανέβαινε, μέχρι που τελικά βρεθήκαμε στο κρεβάτι, χωρίς να έχουμε προλάβει να μπούμε «στο ψητό» όπου ξαφνικά η Κατερίνα με σταμάτησε.
«Δεν είναι τόσο εύκολο μωρό μου, όχι έτσι, από την πρώτη φορά! Ελα, ηρέμησε λίγο και ντύσου να πάμε για ένα ποτό σε ένα μπαράκι που έχουν κάτι φίλοι μου, οκ;»
«Τώρα είμασταν έξω ρε μωρό, θα βγούμε πάλι; Δεν αράζουμε εδώ; Και χωρίς πίεση για κάτι παραπάνω, χαλαρά».
«Ελα, πάμε, θέλω να δω τις φίλες μου. Πες και εσύ σε κανέναν φίλο σου αν θέλει να έρθει, μπορεί να του αρέσει κάποια».
«Καλά, οκ, πάμε. Θα πω στον Νίκο να έρθει. Πως λέγεται το μαγαζί; Πού είναι;»
«Στη Τρούμπα είναι, δε θυμάμαι το όνομα, δεν είναι καταχωρημένο στη google».
Μου φάνηκε λίγο περίεργο αυτό, να είναι μαγαζί φίλων της και να μη θυμάται πως λέγεται, πόσο μάλλον να μην είναι καταχωρημένο στη google ή να μην έχει social για προβολή. Anyway σκέφτηκα, ας πάμε, είχα πει και στον φίλο μου και θα ερχόνταν. Δώσαμε ραντεβού εκεί σε μισή ώρα.
Όταν πήγαμε εκεί, προς μεγάλη μας έκπληξη, καταλάβαμε ότι η τύπισσα μας είχε πάει σε κωλόμπαρο!! Πολλά είχαν περάσει από το μυαλό μου, αλλά όχι και αυτό! Κωλόμπαρο κανονικό, με Ουκρανές και Ρωσίδες να κάνουν κονσομασιόν, ακόμα και ένα τραβέλι δούλευε εκεί. Η Κατερίνα άνετη, χαλαρή, λες και είχαμε πάει στο στέκι της (που μάλλον ήταν δηλαδή ..), μιλούσε με το αφεντικό και τα κορίτσια και συμπεριφερόνταν λες και ήταν το πιο νορμαλ πράγμα στη ζωή μας.
Κάποια στιγμή κι ενώ πίναμε το ποτό μας μέσα σε τρομερή αμηχανία, η κατάσταση έγινε ακόμα πιο τρολ καθώς ερχόνταν τα κορίτσια για να μας πιάσουν κουβέντα και να τις κεράσουμε ποτό και κάπου εκεί, έχοντας φάει το κράξιμο της ζωής μου από τον Νίκο που τον είχα κουβαλήσει άδικα σε ένα κωλόμπαρο να γνωρίσεις και τάχα τις φίλες της, τις κωλομπαρούδες, αποφασίσαμε να την κάνουμε με ελαφρά πηδηματάκια και “μην τον είδατε τον Παναή” ..
