Η συγκεκριμένη failed date ιστορία έγινε πριν κάποια χρόνια που ήμουν φοιτητής σε μια επαρχιακή πόλη.
Εγώ τότε ήμουν 22 ετών, τα social ήταν στα σπάργανα τους και το όλο παιχνίδι της προσέγγισης γινόνταν αναγκαστικά μέσω φλερτ σε κλαμπάκια ή από κάποιες εφαρμογές γνωριμιών που είχαν κάνει την εμφάνιση τους, καμμιά σχέση βέβαια με τις σημερινές.
Μία από αυτές τις εφαρμογές ήταν το Mirc, σαν chat πιο πολύ ήταν χωρίς πολλές δυνατότητες. Μπορούσαμε να φιλτράρουμε να μας εμφανίζει άτομα στην περιοχή μας και μετά να κάνουμε one to one συζητήσεις, χωρίς να βλέπουμε φωτογραφίες και άλλα τέτοια.
Ετσι ήταν κι όταν ξεκίνησα να μιλάω τότε με μια 18χρονη, τη Νίκη. Είπαμε γρήγορα τα βασικά, του τί κάνουμε, με τί ασχολούμαστε, που μένουμε κλπ ενώ γράψαμε και τα γενικά βασικά χαρακτηριστικά της εμφάνισης μας. Μέσα σε λιγότερο από 20 λεπτά έπεσε η ιδέα να τα πούμε από κοντά, μην τα λέμε online, κι εμένα μου φάνηκε καλή ιδέα, που να ήξερα ..
Το ραντεβού κανονίστηκε έξω από ένα κεντρικό σημείο της τοπικής πλατείας, πήγα και πάρκαρα εκεί, περιμένοντας την Νίκη μέσα στο αυτοκίνητο. Όταν εμφανίστηκε μετά από λίγα λεπτά σοκαρίστηκα, σε σημείο που βγήκα από το αμάξι ξεχνώντας τα φώτα ανοικτά!
-Είσαι η Νίκη;
-Ναι, εσύ ο Γιώργος;
-Ναι, χάρηκα Νίκη.
-Φίλε, ξέχασες τα φώτα ανοικτά.
-Μόνο τα φώτα; Πάλι καλά. Σε ευχαριστώ.
Η Νίκη δεν ήταν απλώς ότι δεν μου άρεσε, ήταν λες και το είχαν επιμεληθεί όλο αυτό το σκηνικό οι φίλοι μου για να με τρολάρουν. Δεν λέω ότι είμαι μοντέλο αλλά η εμφάνιση της Νίκης ήταν απίστευτη! Υψος κάπου 1.60 το μαξ, παχουλή αρκετά, με μαύρα σγουρά μαλλιά, σπυράκια και ελιές φουλ στο πρόσωπο, σιδεράκια στα δόντια και γυαλαμπούκες όπως αυτές της Μαρίας της Ασχημης! Προσπαθούσα να βρω κάτι καλό, κάτι θετικό, αλλά αλήθεια δεν μπορούσα.
Αφού έκλεισα τα φώτα, άρχισε να μου λέει που θα πάμε για καφέ. Ηθελε να πάμε μάλιστα εκεί που σύχναζα και με ήξεραν όλοι, μια και μιλάμε για μικρή επαρχιακή πόλη. Της είπα πως δεν ήθελα αλλά επέμενε και μάλιστα με έπιασε από το χέρι και ξεκίνησε να με τραβάει ναζιάρικα προς τα εκεί! Της εξηγούσα ότι δεν ήθελα αλλά φαινόνταν να έχει ενθουσιαστεί. Κάποια στιγμή φτάσαμε έξω από την καφετέρια ..
-Νίκη, στο εξηγώ ότι δε θέλω να πάμε για καφέ, δεν έχω πολύ χρόνο, θες να πάμε μια βόλτα στο παρκάκι;
-Ελα, πάμε, για λίγοοοο
-Σε παρακαλώ πολύ, θα πάμε άλλη φορά. Πάμε στο παρκάκι τώρα;
-Καλά, πάμε.
Εγώ σκεφτόμουν να πάμε εκεί για να μην μας δουν μαζί και να την κάνω μετά από λίγο, εκείνη πάλι το πήρε αλλιώς ότι ήθελα ίσως να την ξεμοναχιάσω. Όταν φτάσαμε εκεί και αρχίσαμε να μιλάμε λίγο, της έλεγα τα χειρότερα για μένα «μη με βλέπεις έτσι, μαλάκας είμαι, δε ξέρω τί θέλω γενικά από τις σχέσεις, βαριέμαι εύκολα, α, και κυκλοθυμικός στη διάθεση, ναι ναι, γενικά δεν είμαι για τέτοια». Μόνο ότι είμαι gay δεν της είπα για να ξενερώσει. Οσο της έλεγα όμως, τόσο αυτή γούσταρε πιο πολύ και με πλησίαζε για αγκαλιές και φιλιά.
Είχα έρθει σε δύσκολη θέση γιατί αφενός δε γούσταρα καθόλου, αφετέρου ήθελα να διατηρήσω την ευγένεια μου. Εστειλα μήνυμα σε έναν φίλο να με καλέσει ώστε να το αξιοποιήσω.
-Ελα Νίκο, ναι, έρχομαι σε λίγο για την εργασία. Εσείς έχετε μαζευτεί;
-Ποια εργασία ρε μαλάκα; Τί λες;
-Ελα ρε, μη κράζεις, έρχομαι σε 5, οκ.
Νίκη πρέπει να φύγω, έχουμε εργασία να παραδώσουμε, ομαδική και πρέπει να πάω γιατί έχουν μαζευτεί οι άλλοι 3 και με κράζουν. Χάρηκα πολύ για τη πρώτη μας αυτή γνωριμία και μιλάμε πάλι online να ξανακανονίσουμε,οκ;
Εφυγα ανακουφισμένος και στο δρόμο γελούσα μόνος μου για το σοκ μου που άφησα ανοικτά τα φώτα του αυτοκινήτου μόλις της είδα.
