Το failed date της συγκεκριμένης ιστορίας έγινε πριν έναν εξάμηνο περίπου και την πάτησα όπως την έχουμε πατήσει οι περισσότεροι με γνωριμίες μέσω εφαρμογών. Συνομιλούσα θυμάμαι με τη «Νίκη», μια λογίστρια 47αρα.
Οι φωτογραφίες της ήταν τίμιες θα έλεγα, μια μελαχρινή γυναίκα, κάπου 1.60 ύψος, αδύνατη, χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον το πρόσωπο. Ημουν στο ντεμί αν με έψηνε να βρεθούμε ή όχι, αλλά είπα να γνωριστούμε χαλαρά και βλέπουμε.
Όταν συναντηθήκαμε από κοντά, ήταν μετά τη δουλειά της ένα απόγευμα του καλοκαιριού, τη συνάντησα σε μια πλατεία για να την πάρω με το αμάξι και να πάμε να φάμε κάτι σε φάση street food και καμμιά βόλτα να γνωριστούμε.
Εμφανισιακά αμέσως μόλις την είδα δε μου άρεσε, αλλά αυτό δε σημαίνει κάτι, ήταν μια νέα γνωριμία όπου θα ήμουν ευγενικός, χωρίς φυσικά να κάνουμε κάτι. Επιπλέον ήταν πολύ χύμα ντυμένη, απεριποίητη ενώ με ξενέρωσε πολύ όπου με το καλημέρα ξεκίνησε να βρίζει σαν ντακιλιέρης.
Πήγαμε να πάρουμε σουβλάκια και μπύρες, όπου κέρασα φυσικά, ενώ όταν αράξαμε με το αμάξι κάπου για να τα φάμε, έτρωγε με τρομερή λαιμαργία και ατσούμπαλα. Και όλο αυτό δε θα τελείωνε εκεί όπως διαπίστωσα λίγο αργότερα καθώς ξαφνικά την βλέπω να καθαρίζει το μπροστινό της δόντι με το χέρι της, για υπολείμματα φαγητού.
Δε πτοήθηκε καθόλου και η συνέχεια την βρήκε να προσπαθεί να καθαρίσει και τα μέσα δόντια της με επίμονη προσπάθεια δίχως καμμιά διακριτικότητα!! Πραγματικά ήταν κάτι που δε μου είχε ξανατύχει ποτέ!! Απλά απομακρύνθηκα όσο μπορούσα και κόλλησα πάνω στην πόρτα του οδηγού, αυξάνοντας έστω λίγο τη μεταξύ μας απόσταση!
-Παρά ένιωσες άνετα νομίζω Νίκη χα χα.
-Γιατί το λες αυτό;
-Τίποτα, τίποτα, μια χαρά. Να σου πω, πάμε σε λίγο;
-Γιατί; Ας καθίσουμε λίγο ακόμα, είναι ωραία βραδιά.
Καθίσαμε κανένα 15λεπτο ακόμα, συζητώντας για πρώην σχέσεις και γενικά, μέχρι που φύγαμε, την επέστρεψα σπίτι και κάπου εκεί τελείωσε αυτό το πρωτόγνωρο για μένα date, που ο χαρακτηρισμός του failed ίσως είναι και light!