Πριν διαβάσετε την ερωτική ιστορία, διαβάσετε και ενημερωθείτε εδώ για την Αποποίηση ευθυνών της ιστοσελίδας!
Η ερωτική ιστορία αυτή έγινε πριν 1-2 μήνες, όταν ξεκινήσαμε την επικοινωνία με μία αναγνώστρια των ερωτικών ιστοριών μου. Η “Νικολ”, μία χωρισμένη γυναίκα, 46 χρονών, μίλφ με τα όλα της. Πανέξυπνη, φουλ επικοινωνιακή, με ωραίο χιούμορ που φαινόνταν από τα πρώτα μας μηνύματα.
Εμφανισιακά 1,70 περίπου, με καυλωτικό πρόσωπο, γαλαζοπράσινα μάτια, ωραίο και μεγάλο στήθος με ένα sexy τατουάζ ενώ ήταν λίγο γεματούλα στο σώμα με ωραία πιασίματα.
Αφού αναλύσαμε τις ερωτικές μας περιπέτειες και σχολιάζαμε τις ερωτικές ιστορίες που είχα δημοσιεύσει μέχρι τότε, μετά από μία ώρα συζήτησης είπαμε μήπως πίναμε ένα ποτό να γνωριστούμε και από κοντά. Είχε κανονίσει με παρέα για εκείνο το βράδυ, αλλά μου είπε ότι προλάβαινε να πιούμε μία μπυρίτσα. Κανονίστηκε λοιπόν, ετοιμάστηκα και πήγα στο ραντεβού γνωριμίας.
Η γνωριμία κύλησε ωραία και ομαλά, με αστεία, πειράγματα και γενικά ευχάριστο κλίμα με διάχυτη την αίσθηση του φλέρτ. Είχε έρθει η ώρα να πληρώσουμε, θα την περίμενε και η παρέα της, όταν της πρότεινα αν ήθελε να περπατήσουμε μέχρι το αυτοκίνητο μου και να την πήγαινα εγώ στο δικό της, όπως και δέκτηκε.
Φτάνοντας πίσω από το αυτοκίνητο της, σε ένα στενάκι, σχετικά σκοτεινό αλλά φουλ κατοικημένο από σπίτια και με περαστικούς, αρχίσαμε να φιλιώμαστε με πάθος, την έγλυφα πίσω από το αυτί και τη φιλούσα στον λαιμό, όσον χούφτωνα τις βυζάρες της ενώ εκείνη ήθελε να δει αν έχω καυλώσει…
Δεν μας ενδιέφερε που περνούσε κόσμος και μας έβλεπε, της κατέβασα τη μπλούζα, «ελευθέρωσα» τις βυζάρες της και άρχισα να γλύφω τις ρόγες, ενώ εκείνη μου είχε ανοίξει το φερμουάρ και είχε αρχίζει να μου τον παίζει.
-Πάρε μου τον στο στόμα.
-Εδώ; Μας βλέπουν. Πάμε σπίτι μου.
-Θα πάμε, αλλά θέλω και λίγο εδώ,τώρα.. Εσκυψε και άρχισε να με πιπώνει με ορμή, ενώ γυρνούσε που και που και με κοιτούσε στα μάτια..
-Εισιτήριο δε κόψαμε, για τους περαστικούς χα χα.
-Τώρα δε με νοιάζει, το απολαμβάνω .. Πάμε σπίτι μου όμως;
-Και η παρέα σου;
-Θα τους το ακυρώσω, σιγά, θα βρω μια δικαιολογία.
-Χα χα, οκ. Πάμε, προχώρα με το αμάξι και σε ακολουθώ.
Οντως το ακύρωσε στην παρέα, το σπίτι της δεν ήταν μακρυά. Μπήκαμε μέσα και χωρίς πολλά πολλά, κλείσαμε την πόρτα και αρχίσαμε να φασωνόμαστε. Μετά από λίγο καθόνταν στον καναπέ, εγώ όρθιος μπροστά της και μου έπερνε πίπα…
-Σου αρέσει η πούτσα μου; Θες να την νιώσεις καύλα μου;
-Δεν έλεγες ψέμματα στις ιστορίες. Θέλω να με σκίσεις .. Τότε τη σήκωσα και την έβαλα στα 4 στον καναπέ, όρθιος εγώ κι άρχισα να την πηδάω. Ηταν μούσκεμα το μουνάκι της. Τη πηδούσα δυνατά και άγρια από την αρχή, δυνατές σφαλιάρες στον κώλο της και την κρατούσα από τα μαλλιά πίσω, ρωτώντας την ας της αρέσει που την πηδάω αντί να είναι για ποτό με την παρέα της … Μέχρι που την έχυσα στον κώλο και την πλάτη ..
-Πάμε μέσα στο κρεβάτι;
-Ναι, δε πρόλαβες καν να μου δείξεις το σπίτι χα χα
Ξαπλώσαμε μέσα, μιλούσαμε, γελούσαμε, πολύ καλή επικοινωνία. Πηδηχθήκαμε άλλες δύο φορές, με δυνατά καρφώματα ιεραποστολικά ανασηκώνοντας την μέση της, με ξέσκισμα στα τέσσερα αλλά και με εκείνην να μου καβαλάει ωραία τον πούτσο μου ενώ εγώ έγλυφα τις βυζάρες της! Ηταν τόσο καυλωμένη που δεν μου είπε όχι ούτε στο να την πηδήξω από κώλο κάτι που το απόλαυσα.
Ηταν στενό το κωλαράκι της αλλά δεν δυσκολεύτηκα να μπω και το κυριότερο ότι η Νικόλ άντεχε το δυνατό ξέσκισμα και στο κώλο της, στα πλάγια της τον πήδηξα κι ενώ ο κώλος της ήταν κόκκινος πια. Την έχυσα μέσα στον κώλο ενώ της κρατούσα πίσω τα μαλλιά, ήταν ένα τέλειο γαμήσι και ξέσκισμα… Μετά μου έκανε πολύ καλό μασάζ και αρχίσαμε να συζητάμε πάλι..
-Το περίμενες ολο αυτό;
-Δε ξέρω, με είχες φτιάξει πολύ εγκεφαλικά και πριν βρεθούμε και μετά. Ημουν υγρή ήδη από το μπαράκι που ήπιαμε την μπύρα ..
– Και για μένα αυτή η εγκεφαλική καύλα είναι το καλύτερο μωράκι. Αλλά κι εσύ είσαι καύλα.
-Μου άρεσε που ήσουν άνετος, cool αλλά είχες και την αυτοπεποίθηση, το έβλεπα στα μάτια σου, ότι θα με πηδήξεις.
-Θα καυλώνεις όταν διαβάσεις την ιστορία και ξέρεις ότι αναφέρεται σε σένα; Αν φυσικά θες να τη γράψω
-Ναι, απλά να αλλάξεις το όνομα μου … χα χα
«Νικόλ», αφιερωμένη η ιστορία. Εις το επανειδείν.
