Είμαι η Ειρήνη και η ιστορία αυτή με το αποτυχημένο ραντεβού με τον αρχιτσιγκούνη έγινε πριν λίγους μήνες. Μου είχαν τύχει διάφορα σε ραντεβού νέων γνωριμιών αλλά αυτό που θα σας περιγράψω, ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα! Φαντάζομαι και ελπίζω και για πολλές άλλες κοπέλες που θα το διαβάζουν!
Με τον “Τάσο” γνωριστήκαμε ένα βράδυ σε ένα πάρτυ του επαγγελματικού μας χώρου, μέσω κοινής παρέας. Στην αρχή δεν τον είχα παρατηρήσει αλλά ήρθε μία φίλη και μας σύστησε, καθώς είχε ενδιαφερθεί ο ίδιος.
38 χρονών εκείνος, μελαχρινός, κάπου 1.80 στο ύψος, κανονικός θα έλεγα στο σώμα, με ωραίο πρόσωπο. Εμφανισιακά μπορούσα να πω ότι μου άρεσε και θα μπορούσα να μας δω μαζί σαν ζευγάρι.
Εγώ μόλις είχα κλείσει τότε τα 33 μου και ήμουν σε μία φάση που θα ήθελα κάτι πιο συντροφικό στη νέα μου σχέση, όχι απαραίτητα για γάμο – οικογένεια, αλλά κάτι σταθερό που να περνούσαμε γενικά καλά μαζί!
Στη διάρκεια της βραδιάς ήρθαμε πιο κοντά και γνωριστήκαμε καλύτερα, μιλώντας για τις ζωές μας. Που μένουμε, από που είμαστε, τί δραστηριότητες μας αρέσουν, τί μουσική ακούμε .. τα κλασσικά που λέμε σε μια νέα γνωριμία.
Η συζήτηση πήγε και προς τα ερωτικά μας, αναφερόμενοι απλά στο πόσο διάστημα είμαστε χωρίς σχέση. Γενικά ήταν νορμάλ η ροή της συζήτησης μας. Δεν με είχε συνεπάρει κανένας ενθουσιασμός αλλά δέχτηκα να του δώσω το Instagram μου και να κανονίζαμε να βγούμε και μόνοι κάποια φορά.
Όπως και έγινε τις επόμενες μέρες καθώς μιλούσαμε 2-3 μέρες online και μου πρότεινε να βγούμε για κανέναν καφέ. Του είπα ότι θα μπορούσαμε να βγούμε και για κανένα ποτάκι, αλλά αν θέλει καφέ, κανένα πρόβλημα, να κανονίσουμε Σάββατο ή Κυριακή, σε κανένα με brunch. Δεν τον είδα πολύ ενθουσιασμένο με αυτό, αλλά δεν έδωσα σημασία ..
Τελικά κανονίσαμε Κυριακή πρωί να βρεθούμε σε ένα αγαπημένο μου στέκι με brunch στο κέντρο. Ο Τάσος όταν παραγγέλναμε ήταν μαγκωμένος, ειδικά αφότου είδε τον κατάλογο με τις τιμές (νορμαλ τιμές, δεν ήταν κανένα ακριβό μαγαζί). Εγώ παράγγειλα καφέ και brunch, ο Τάσος δεν ήθελε, πήρε μόνο το καφεδάκι του, αιτιολογώντας το ότι δεν τρώει το πρωί και κάτι τέτοια.
Εκεί άρχισα να καταλαβαίνω ότι πρέπει να είναι τσιγκούνης και σφικτός, αλλά δεν μπορούσα και πάλι να φανταστώ τη συνέχεια! Συζητούσαμε για γνωριμίες που έχουμε κάνει, για red flags, για τη τελευταία μας σχέση και άλλα τέτοια ενώ έδειχνε ιδιαίτερο ζήλο για «επίθεση» στις «τύπισσες» όπως τις αποκαλούσε που ήθελαν κεράσματα από το αγόρι τους.
Τότε ήταν που του είπα «Μην αγχώνεσαι πάντως, εγώ τα πληρώνω πάντα μόνη μου τα δικά μου. Εχω τη δουλειά και τα λεφτά μου, δε ψάχνω κάποιον να μου τα πληρώνει». Εκεί ήταν που τον είδα σαν να κατάλαβε πως δεν πάει καλά το πράγμα μεταξύ μας αλλά από την άλλη σαν ανακουφισμένο που θα γλίτωνε το κέρασμα.
Μετά από το πολύ 30-40 λεπτά είχε έρθει η ώρα να πληρώσουμε για να «αποδεσμευτούμε» κιόλας από αυτό το βαρετό όπως εξελίχθηκε date που δε θα οδηγούσε πουθενά. Πληρώνει ο καθένας τα δικά του, ξεχωριστά. Αφησα τότε στο τραπέζι 1,5 ευρώ μπουρμπουάρ για τους σερβιτόρους και προς μεγάλη μου έκπληξη, κι ενώ γυρνάω την πλάτη, βλέπω με την άκρη του ματιού μου τον Τάσο να παίρνει τα χρήματα αυτά από το τραπέζι και να τα βάζει βιαστικά στην τσέπη του!!!
Πόσο γύφτος και ξεφτίλιας μπορεί να είναι κάποιος; Ντράπηκα πραγματικά! Να μην κεράσεις στο πρώτο ραντεβού, που το ζήτησες εσύ να βγούμε, οκ, δεκτό, αλλά να κλέψεις και τα δικά μου λεφτά που άφησα για μπουρμπουάρ στους σερβιτόρους;;;
Η συνέχεια ήταν η αναμενόμενη. Τυπικός και γρήγορος αποχαιρετισμός όπου του ανέφερα ότι «σε είδα που πήρες το μπουρμπουάρ που άφησα». Δε το περίμενε, πάγωσε, κοκκίνισε, τα έχασε. Πήγε να μου τα δώσει πίσω «Τί κάνεις; Δικά μου είναι; Τα άφησα για τα παιδιά!» Μου είπε ότι θα τα πήγαινε πίσω και πως είναι μεγάλος βλάκας.
Φυσικά δε ξέρω αν το έκανε, δεν τον περίμενα να επιστρέψει, έφυγα και τον μπλόκαρα από παντού εννοείται!